Info
Monique de Leij
14-11-1951
2022 — Deelname aan de expositie, Druk en Proef, in de Melkfabriek in s’Hertogenbosch, georganiseerd door stichting Grafein
2021 en 2022 — Deelname aan de International Print Mail Art Project Meeting Up, (IPMAP) georganiseerd door stichting Grafein
2016 — Expositie in galerie Waterbolk in Utrecht
2005 — Cursus zeefdrukken van Jelis van Dolderen op het Gau in Utrecht
1987-92 — Kunst Cultuur en Educatie, Hogeschool Holland
1984-87 — Nieuwe Akademie Utrecht
(Les o.a van Hans Coumans en Eduard Floor)
1968 — Weefopleiding, Gooise Handwevers
Schilderijen, acrylverf op doek of paneel
Het begin van een schilderij kan een tekening, een herinnering of een foto zijn.
Voor het schilderij vindplaats is het uitgangspunt een vage foto van een klein beeldje dat in een vitrinekast lag in een museum in Pisa. Of zoals bij – denkbeeld – is het en krantenfoto van een voetballer. De inspiratiebron kan verschillen, maar schilderen is voor mij altijd een traag zoeken naar een verstilde tijd. Meestal past het kleurgebruik bij de dromerige beelden, maar soms ook helemaal niet.
Voor schilderijen die ik nu maak verlijm ik linnen op een plaat MDF. Het gewassen gekreukelde doek is een fijne ondergrond om op te schilderen.
Zeefdrukken
De inspiratiebron voor de zeefdruk, wingerd, is een gedicht van A.R. Holst.
wingerd
heen en weer geslingerd
tussen rust nog duur
was ik maar een wingerd
had ik maar een muur
je gaat aan het werk en vraagt je af, hoe deze mijmering eruit kan zien.
Of zoals bij de zeefdruk- in mijn hoofd- is de bron een gedicht van mijn hand.
in mijn hoofd
in mijn hoofd
woont een zeer geleerde dame
samen met een dwaze idioot
de idioot lapt er de ramen
terwijl de dame de wanorde vergroot
wat moet ik nu in vredesnaam beginnen
met twee wezens van zo’n ongelijk allooi
nu ga ik beslissen wie ik er het eerst uitgooi
de dame, de idioot, de dame, de idioot,
gvd wat een gekloot
Eerst was er een zwart/wit versie, acryl op papier. Hieruit ontstond jaren later de zeefdruk.
Boek
In de lege ongeslagen uren, een reis tussen waken en slapen
Eens was er een tijd, een tijd waarin mijn hele leven overhoop lag en ik de slaap niet kon vatten. In de lege ongeslagen uren tussen waken en slapen kwamen woorden bovendrijven. De woorden zijn vanuit het duister via via een steile helling in een duikvlucht op papier beland. Nadat de woordenstroom eindelijk tot stilstand was gekomen, nam ze het papier op en las.